آخار باخار چوبر-حور از خیل اوچان گرفته تا آت اوچان مملوآ از آثار سنگرهای بجامانده از انقلاب بر علیه حاکمان مستبد وزورگوی دوران مختلف تاریخ می باشد .به همین جهت این محدوده مسمی به اسم کوههای سنگر می باشد .

در زمان نادرشاه ماموران وی راهی ولایات می شدند وبه سرباز گیری و گرد اوری مالیات می پرداختند. به علت فشـارهای مالیـاتی،مردم مناطق کوهستانی آستارا- کرگانرود از پرداخت مالیـات خـودداری کردنـد . در این وقت کوه نشینان تالش در راس آنان یکی از امرای محلی از کوه نشینان اهل تسنن به نام جه لل خان - جلال خان -از پرداخت مالیات خودداری و محصـلان مالیـاتی حکومــت را از منــاطق خــود بیــرون راندنــد.

درسالهای۱۷۴۷-۱۷۴۴ قيامهای پرعده ای در گيلان رخ داد.ابتدا در تابستان ۱۷۴۴ بود که تالشی هابنای شورش را نهادند به گفته ی ناظر مردم تالش دوباره بلوا راه انداختند.اين جنبش که درزير شعار سرنگون کردن نادر ودر ابتدا تصرف آستارا ظاهر گرديد تاثيرعميقی در تمامی گيلان نمود .به شهادت معاصران،در سراسر گيلان وحشت وخطر عميقی بوجود آمد.

نادر شاه در سرراه خود به شیروان در توقف کوتاهی در مغان -فرمان داد برای فرو نشاندن شورش تالشان سنی مذهب سپاهی مرکب از يک ونيم هزار جنگجو بسوی تالشان روانه شدند. با وجود اين نتوانست موفقيتی بدست آورد در محلی نز دیک استارا موسوم به سیاه بیل -سیبلی- اردو زدند. در این هنگام تالشان شبان گاه به اردو گاه شبیخون زده و علاوه بر وارد کردن تلفات مالی وجانی گریختند نادرشاه با اعزام دو دسته از نیر وهای زبده وکار امد نیرو از دو سمت ( یکی از سمت لنکران وآستارا ودیگری از سمت اردبیل و ییلاقات حور) به سرکوب آنهـا پرداخـت.او برای جلوگیری از شورش مجـدد تـالشان شخصی به نام قره بیگ* تالش (قره خان فرزند میرعباس بود. میرعباس از خلخال به تالش مهاجرت کرده بود و با ازدواج خواهرش با ابراهیم خان جایگاهش در تالش محکم شده بود. او از جمله کسانی بود که در مجلس مؤسسان نادرشاه در مغان شرکت کرد، و با لقب قره بیگ در اردوی نادر به درجه افسری رسید). را، کـه از سـرداران شجاع او محسوب میشد، به عنوان تأمین کننـده امنیت منطقه تعیین کرد. پس از اين ماجرا سپاهی مرکب از ۳۰۰۰نفر افغان برای مقابله با قيام کنندگان اعزام گرديد.

بقلم جناب نادر فرضی حور

تکریم و تجلیل از چهره های علم و ادب و تلاش در راه شناخت فرزانگان و فرهیختگانی که در سلوک معرفت و عشق ،ره آوردهایی بزرگ و سترگ به جامعه ی انسانی هدیه داده اند ، کاری شایسته و بایسته است . ملتی که قدردان بزرگان خود نباشد بزرگ نمی شود وجامعه ای که حریم ارزشهای دیروزین خویش را پاس ندارد فردایی شکوهمند و روشن نخواهد داشت ، شناخت روح اندیشه و احساس پیشینیان ، آگاهی از سیر تکاملی و تجلیات آنها در طول قرون ، پی بردن به آداب و رسوم و اعتقادات گذشته به ما امکان می دهد تاآگاهانه فرهنگ و تمدن آینده ی خود را بر اندیشه ها ، احساسات و سنت های صحیح گذشته بنا نهیم و مراتب ترقی و تعالی را زیر پای آوریم .این برای ما میسر نیست مگر اینکه آثار گذشتکان را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم .زیرا این آثار در جهان مقامی بس شامخ دارند و مایه ی فخر و مباهات و سرافرازی ما هستند . این آثار آیینه ی اندیشه ها و باورهای عمیق آفرینندگان آن و گواه تجربه ها و ژرف اندیشی های ملت هاست . بزرگان ، معماران شخصیت ،هویت و فرهنگ جامعه ی انسانی هستند و تجربه های عظیم علمی ، هنری و ادبی آنان برای کاروان انسانیت همانند چراغ راه است .

تاکنون رجال و مشاهير بزرگ و نام آوري در زمينه فرهنگ و... از اين سرزمين کهن ( حـــور ) برخاسته و هر يک توانسته اند با خلق آثار و اقدامات ارزشمند، تاثيري بسزا در پيشبرد فرهنگ منطقه داشته باشند. شخصيتی های چون ملا محمد ( ممی) ، ملا مهدی ،ملا وهاب ،... بی تردید از شهرت فرهنگی، سیاسی و اجتماعی برخوردار بوده و به نوبه خود در خدمت به مردم و عمران و آبادانی منطقه و نیز ترویج دین و فرهنگ، منشا خیر و برکت به شمار می رفته اند، متاسفانه یا گمنام زیسته اند یا اینکه گذشت زمان و حوادث روزگار«نه از تاک نشانی بر جای نهاده است و نه ازتاک نشان ، با توجه به محدود بودن اسناد درباره چهره‌‏های مشهور ادبیات ، در روشن ساختن زوایای پنهان زندگی و آثار آنان، عزم جدی هموطنان را می طلبد.

در فرهنگ ما، زندگی با شعر آغاز و با شعر بدرقه می‏شود. کودک در گاهواره، لالایی می‏شنود و از همان آغاز به شعر اُنس می‏گیرد و پس از مرگ نیز، آرایه مزارش، شعری است که برایش می‏سرایند و چه بسا خود پیش از مرگ برای خویش شعری می‏سُراید. این آمیختگی ما با شعر و تأثیری که شعر بر فرهنگ و روحیات و رفتار ما می‏گذارد، ضرورت پرداختن به آن و ضرورت پاسداری از حریم, این عنصر اعجاز آفرین را بیشتر روشن می‏سازد. پاسداری از شعری که زاییده دردها و نیازها و سرچشمه گرفته از قله احساسی پاک و آسمانی باشد تا بتواند در پای سبزه‏ها جاری شود و شکفتن و زیستن را به ارمغان آورد. سعی کرده ایم با احساس ترین و نامیترین ادیب بزرگ حور بلکه منطقه ویلکیج را به شما معرفی کنیم و ابعاد ﮔﻮﻨﺎﮔﻮن شعری او را تا حدی روشن سازیم تا شما نیز اندکی اطاعات باشکوه وپرهیجان این شاعر نامی کسب کنید

ملا مهدی در سال ( 1160 ) هجری قمری در روستای حور چشم به جهان گشود و ( 1242 ) هجری قمری چشم از جهان بست . متاسفانه از کتاب های و دیوان شعر او که دست نوشت بوده است یا با گذشت زمان و حوادث روزگارهیچی بر جا نماده است .

ازنوشته وی شامل قالب شعری مناظره قصیده است؛ (مناظره، مکالمه و گفت‌وگویی است دوطرفه که هر طرف با استدلال و ارائه‌ براهین سعی می‌کند برتری و فضیلت خویش را بر دیگری به اثبات رساند. هدف اصلی از مناظره آن است که دو طرف گفت‌وگو، به یاری یکدیگر، به کشف حقیقت نایل آیند و مشکلی را بگشایند) که سینه به سینه به ما رسیده است بخش هایی چون خلقت انسان _ گئجه گوندوز ( شب و روز ) و داغ و گیلان ) است

ویل در زبانهای هندواروپایی در کلماتی مانند لوندویل، ویله دره، آرتاویل، ویلکیج و...... پسوند مکان ساز است؛ چنانکه بسیاری از شهرهای آمریکا (Louisville, Jacksonville,…) از این پسوند استفاده می کنند. Village در زبان انگلیسی هم از همین ریشه است. همچنین ville (شهرک) در زبان فرانسوی باستان و villa (روستا) در زبان لاتین نیز به همین ریشه باز می گردد. در همان زبانها "ویل" به مفهوم شهر، ناحیه یامنطقه می باشد. با اینکه اندیشمند ومورخ بزرگمان مرحوم بابا صفری روزنه معانی برای مفهوم کلمه اردبیل را برای نسل فعلی وآینده بازنموده ولی در تفسیر ومعنایابی دوکلمه ترکیبی آرتا و ویل دچار خطا شده است. آن بزرگوار آرتا را به مفهوم مقدس دانسته در حالیکه این کلمه در زبان پهلوی باستان(اشکانی) به معنای راستی وراستین می باشد. اَرتَه یا آرتا، به معنای “راستی” و “نظم” در میان آریاییان جایگاه ویژه ای داشته است. زرتشت نیز بر این باور بود که جهان، میدان نبرد میان “اشه”* (= ارته، راستی) و “دروگه” (دروغ) است و این دو، سرچشمه ی همه ی نیکی ها و بدی های عالمند و با یکدیگر در ستیزند تا روزی که نمادهای ارته (بهمن: اندیشه ی نیک، خرداد: کمال، اسفند: اخلاص و بردباری، شهریور: پادشاهی و شهریاری مطلوب، اردیبهشت: راستی و نظم اخلاقی، امرداد: جاودانگی) برای همیشه بر دروغ و بزرگترین هوادارش (اهریمن) پیروز می شود.

از همین ریشه ی “ارته”، واژگانِ بسیاری در زبان پارسی باستان ساخته شد که بعدها در زبان فارسی میانه (ساسانی)، جای خود را به “ارده” داد؛ یعنی همخوان** /t/ به همخوان /d/ تبدیل شد. بنابراین، “ارته وان” (راستگو)، در زبان فارسی میانه به “اردوان”، “ارته خشثره” (دارای پادشاهی راستین) به “اردشیر” و “ارته وهیشت” (بهترین راستی)، به “اردیبهشت” تبدیل شد.

“ارته ویل” یا “آرتاویل” یکی از واژه هایی است که ایرانیان باستان با ریشه ی “ارته” ساختند.

بنابراین، “ارته ویل” یا “آرتاویل” یعنی “شهرِ راستی” یا “راستین شهر”.
از آنجا که گویش های طالشی و تاتی نیز باز مانده زبان پهلوی باستان بوده و در این گویشها به جلگه های ساحل دریا ی کاسپین گیل وبه ساکنان آن مناطق گیلک ودرمقابل به مناطق گوهستانی" کیج" می گویند بر این اساس مفهوم ومعنای کلمه ویلکیج "شهر کوهستانی" می باشد. بنا به اعتقادبرخی از صاحب نظران مکان فعلی شهر کوهستانی مذکور از قیزیل قیه تا نیارق بوده است.

پیش از ظهور زردشت واژه دیو بر پروردگاران قدیم آریایی مشترک بین اجداد قدیم مردم ایران و هند اطلاق میشد اما پس از جدایی ایرانیان از هندوان پروردگاران مشترک قدیم یعنی دیوها که مورد پرستش هندوان بودند نزد ایرانیان گمراه کنندگان و شیاطین خوانده شدند. در آیین زردشت تعداد دیوها بسیار است (دیو مرگ ، دیو خشم ، دیو تاریکی و غیره ) ولی از آن جمله هفت دیو (از جمله اهریمن ) اهمیت بیشتر دارند و در مقابل هفت تن امشاسپندان هستند

به عقیده ٔ بعضی از ایرانیان نام خدا یا رب النوع است . (التدوین ). نزد برهمنهای هند اسم رب النوع عقل و رب النوع رحمت است . (التدوین ). نام یکی از ارباب انواعی بود که تمام قوم آریا آن را می پرستیدند و هم اکنون هندوها معتقد برب النوعی هستند که آن را در آسمان میدانند و خدای اکبر می خوانند و نام آن معبود خیالی دیواناست . (التدوین ). || در آیین زردشتی ، هر یک از پروردگاران باطل یا شیاطین که در حقیقت تجسم شر و گناه محسوب میشده اند. پیش از ظهور زردشت این لفظ بر پروردگاران قدیم آریایی مشترک بین اجداد قدیم مردم ایران و هند اطلاق میشد اما پس از جدایی ایرانیان از هندوان پروردگاران مشترک قدیم یعنی دیوها که مورد پرستش هندوان بودند نزد ایرانیان گمراه کنندگان و شیاطین خوانده شدند. در آیین زردشت تعداد دیوها بسیار است (دیو مرگ ، دیو خشم ، دیو تاریکی و غیره ) ولی از آن جمله هفت دیو (از جمله اهریمن ) اهمیت بیشتر دارند و در مقابل هفت تن امشاسپندان هستند

ایرانیان (قدیم ) مردان دلیر و شجاعان و کدخدا را دیو می خواندند و در مقام مدح و ستایش مازندرانیها را دیو میگفتند و اهالی سایر ممالک ایران از این کلمه قصد نکوهش داشتند. (از التدوین ). کنایه از مردم پهلوان و دلیر و شجاع . (برهان ). دلیر و دلاور. (ناظم الاطباء). اشخاصی را که در زمان خود قویتر از امثال و اقران بوده اند و مطیع حکام نمی شدند دیو می گفتند و این نام رامایه ٔ فخر و بزرگواری اثبات شجاعت خود می شمردند. (انجمن آرا) (از آنندراج )

برخی از صاحبنظران علم اتیمولوزی احتمال می دهند که جاینامهای (دیو داغی) و(دیوگوزه) بعلت سکونت افراد بزرگ ؛ شجاع ودلیر که به آنها دیو می گفته اند نامگذاری شده اند. برخی از اهالی مجل دیو گوزه را به اشتباه "دیب گوزه "به معنی چشمه ته یا آخرین وته ترین چشمه تلفظ میکنند در حالیکه دیو گوزه آخرین چشمه حور بطرف ارتفاعات و ییلاقهای حور نیست .بلکه چشمه های دیگری ازقبیل چشمه کُندَلَن بولاغ و..... دور تر از دیو گوزه واقع شده اند همچنین احتمال می رود که جاینام (دَوَه میدانی) به معنی "میدان شُتُر" نیز به دو دلیل با واژه ومفهوم "دیو" مرتبط باشد . اول: اینکه واژه "دَوَه" مانند واژه "دیو" نشان ونمادی از صفت بزرگ وبزرگی است. دوم :اینکه جایگیری ومحل استقرار "دوه میدانی" در محلی واقع شده که بعلت ارتفاع زیاد و وجود راههای صعب العبور عبور مرور شتر که یک جیوان صحرایی است از آن منطقه کوهستانی سخت وشاید غیر عملی باشد.

مناجات نامه

چون رخت ببندد زسَما فوج سیاهی

از نور به "سنگر "چو کند هجمه سپاهی
چون فرش کند در افق "چیر" پگاهی
از دور کنم بر وطنم نیم نگاهی
از این دل ریشم بکشم سوزه و آهی
که: الهی
تو پناهی
تو خالق و بر کون ومکان تو پادشاهی
از" حور" بخیزد همه شب ناله وآهی
این خلق وطن پیش تو دارد چه گناهی؟
نه نانی، نه آبی،نه سدی و نه راهی
الهی
تو گواهی
که زیر "حورا چشمه"
زبی آبی وخشکی همه خشکید
نماندست درختی، نه گیاهی
الهی
"حوری" تو بی غسل بماند
ماهی و دو ماهی وسه ماهی
الهی
گاه گاهی
گر کاوه آهنگری
ازقوم اهورا یی کُنَد همت پیشرفت
از طایفه ابلیس کَنَد
برسر راهش دوصد چاله وچاهی

الهی
تو گواهی
که بجز حب وطن نیست گناهی
من را تو ببخشا
مجبورم وناچارکنم چند مزاحی

الهی
گر وقت کنی گاه گاهی
بر"حور"بنما تو نیم نگاهی
مشکل شود حل اگر بخواهی

شروع دوباره

کاربران محترام و همراهان عزیز سایت مطلع هستند که در ماه اخیر به دلیل مشکلاتی که در زمان انتقال سرورهای سایت به مکان دیگری اتفاق افتاده بود امکان ارائه خدمات بصورت کامل را نداشتیم. همانطور که قبلاٌ نیز توضیح داده شد بخشی از سخت افزار سایت که آسیب دیده بود برای تعمیر به شرکتی در آمریکا ارسال شده بود که متاسفانه روند کار بسیار طولانی شده و حتی تاکنون پاسخ قطعی و کاملی در ارتباط با نتیجه کار دریافت نکردیم. تصمیم گرفتیم برای ادامه خدمات سایت از نسخه پشتیبان سالیانه استفاده کنیم. استفاده از نسخه پشتیبان قدیمی قاعدتاً مشکلاتی را به همراه دارد و دسترسی کاربران به نوشته های ماههای اخیر خود با مشکل مواجه شده و حتی کاربرانی که در ماههای گذشته وبلاگ خود را ثبت کردند دسترسی به وبلاگ خود نخواهند داشت هرچند امکان ثبت مجدد آنرا خواهند داشت. اگر در روزهای آتی در روند تعمیر و بازگردانی اطلاعات پیشرفت حاصل شد مطالب ماههای گذشته به وبلاگها اضافه خواهد شد. همچنین بخشی از مطالب اخیر وبلاگها به مرور و در چند روز آتی به بخش مدیریت وبلاگها اضافه خواهد شد. از آنچه پیش آمد عمیقاً متاسفیم. میدانیم که نوشته ها و وبلاگتان برایتان اهمیت داشته و نسبت به آنچه پیش آمده ناراحت و شاید عصبانی باشید اما بدانید بلاگفا زحمت ده ساله ما بوده است و هرگز نمی خواستیم در چنین وضعیتی قرار بگیریم. مشکلات پیش آمده فراتر از تصور و به نوعی غیرمحتمل می رسید اما متاسفانه اتفاق افتاده است. تصمیم گرفتیم که با بازگشت به عقب، شروعی دوباره داشته باشیم. unl ef

==================================

با سلام ازاینکه دوستان عزیز بخصوص استادان بزرگوار آقای ابراهیمی وآقای فروغی نسبت به جایگاه تاریخی وفرهنگی منطقه توجه دارند از طرف مردم و شورای اسلامی حور از همه عزیزان تشکر وقدردانی میکنیم در مورد حمام تاریخی حور نتیجه آخرین پیگیری این است که مالک باید مشخص شود چون هنوز اختلافاتی بین میراث فرهنگی واوقاف بر سر تاریخ احداث بنا و هویت مالکین وجود دارد به نظر اگر یک ارگان متولی این کار باشد سریعتر به نتیجه خواهیم رسید ما هم تمام سعی وتلاش خود را با کمک فرهنگ دوستان منطقه انجام میدهیم.

                                                                   ابراهیم قبادی -  رئیس شورای اسلامی حور

حمام تاریخی حور، پیر و فرسوده اما هنوز استوار و چشم به راه مهربانی حال و آینده

این حمام تاریخی در دهستان حور در بخش ویلکیج و در ۴۰ کیلومتری نمین واقع شده است. در خیابان منتهی به بازاری که این روزها از رونق خوبی برخوردار است این حمام تاریخی وقفی نمایان است٬ پیر و فرسوده اما هنوز استوار و چشم به راه مهربانی حال و آینده. حمامی با چهار طاقی های زیبا و سردری  استوار. در بنای این حمام سه گنبدی  که دو گنبد آن در گذر زمان فروریخته، از سنگ های منقوشی که ظاهرا از سنگ قبرهای  گورستان های متاخر برگرفته شده، استفاده شده است. این حمام خبر از اهمیت تاریخی روستای حور  و کثرت جماعت آن در ازمنه قدیم می دهد. از دیگر سو نشانی است مهم از اهتمام ویژه مردمان این دیار به طهارت و بهداشت همچون سایر نقاط شهرستان فرهنگی نمین است.

باعرض سلام و خسته نباشید خدمت تمامی دوستان عزیز

بنده جدیدا"به علت مشغله زیاد کاری به ندرت فرصت پیدا می کنم به وبلاگ سر

بزنم،امروز به صورت اتفاقی مطلبی راجع به گلایه یکی از دوستان از وبلاگ جهت

عدم اطلاع رسانی درمورد مراسم درگذشت پدر خدابیامرزم خواندم،ضمن تشکر

دوباره از تمامی دوستانی که خانواده مارا شرمنده خود کرده و تشریف فرما

شدند و مارا تسلا دادند و تشکر از استاد ابراهیمی که مارا شامل لطف خود قرار

دادند،لازم به ذکر است که امر اطلاع رسانی وظیفه خانواده ما بوده واگر قصوری

شده به علت نامساعد بودن حال ما و کوتاهی ما بوده است،بنابراین ضمن

تشکر از شخص گلایه کننده از کلیه عزیزان بدین وسیله معذرت خواهی خود را

اعلام می داریم.

                                               خانواده عمران حور

با تقدیر وتشکر از استاد بزرگوارمان جناب ابراهیمی از بابت اینکه تقبل زحمت فرموده مشکلات وبلاگ را توضیح فرموده اند ونوعی تسلی قلب برای بازمانده گلایه مند ومحترم مرحوم مرحمت عمران مرقوم فرموده اند ولی درباره مرحوم حیدر عمی گفتنی ام که ،جعفر جان به پیرو پیغمبر قسم هیچ نوع آگهی یا عکس از تشیع جنازه مرحوم حیدر عمی بدست وبلاگیان نرسیده . خدا رفته گان را رحمت وماندگان را صبر دهد

یکی از هم ولایتی های احتمالا ساکن  تهران از وبلاگ گلایه نموده اند ونوشته اند:

{ بعدازچندوقت سربه وبلاگ روستای خودم زدم تاسف داره تووبلا هم چشموهم چشمی هست 

هرچه گشتم درباره درگذشت مرحمت عمران حور چیزی ندیدم جای تاسف داره}

 لازم به ذکر می دانیم که وبلاگ حور متعلق به همه حوری هاست چه در حور چه در تهران چه د ر خارج از کشور . از منظر چشم ما همه یکسان هستند حالا بعضی از اتفاقات را بعضی از دوستان خوب اطلاع رسانی می کنند بعضی ها را نه . مرحوم مرحمت عمران  که خدا رحمتش کند در تهران قرین رحمت الهی شده اند. وظیفه  این آقای گلایه کننده بود که  از طریق وبلاگ حور این جریان را اطلاع رسانی فرمایند . به هرحال اگر قصوری بوده از طرف گردانندگان وبلاگ و بصورت عمدی نبوده است.

گل اوشاقلیغیم تکین بیر، منی سال ایاغین اوسته

اوخو لای لایین یاتینجا، منی آل قوجاغین اوسته

آنا باشیوه دولانیم اوره گیم الولانیر گل

قورویان دوداقلاریم سال، بو گئجه دوداغین اوسته

ناخوشام بو غربت ایچره، بوغازیم شیشیب سو گئچمیر

اوماج آشینه داریخدی، اوره گیم اوجاغین اوسته

قارا گونلو بو بالاوین، داها گؤیلونو آلان یوخ

گل اوشاقلیغیم تکین بیر، منی سال ایاغین اوسته.

سنه خاطر                                                                                          محبت فروغی

نمین – ایرنا – نماینده مردم اردبیل ، نیر ، نمین و سرعین در مجلس شورای اسلامی گفت: نمین از ظرفیت های لازم برای داشتن نماینده مستقل در مجلس شورای اسلامی برخوردار است.

شرح  را در ادامه مطلب بخوانید

سوهانین آرمودی حورین گیلاسی

درمان سیز دردلره اولان داواسی

بوغدا وئریب باتمان باتمان آلاسی

حیف اولسون آی قارداش بو روزگاردان

بیرده اله دوشمز بئله بازاردان

عکسها عاریتی هستنند از حور سه