بقلم جناب نادر فرضی حور

تکریم و تجلیل از چهره های علم و ادب و تلاش در راه شناخت فرزانگان و فرهیختگانی که در سلوک معرفت و عشق ،ره آوردهایی بزرگ و سترگ به جامعه ی انسانی هدیه داده اند ، کاری شایسته و بایسته است . ملتی که قدردان بزرگان خود نباشد بزرگ نمی شود وجامعه ای که حریم ارزشهای دیروزین خویش را پاس ندارد فردایی شکوهمند و روشن نخواهد داشت ، شناخت روح اندیشه و احساس پیشینیان ، آگاهی از سیر تکاملی و تجلیات آنها در طول قرون ، پی بردن به آداب و رسوم و اعتقادات گذشته به ما امکان می دهد تاآگاهانه فرهنگ و تمدن آینده ی خود را بر اندیشه ها ، احساسات و سنت های صحیح گذشته بنا نهیم و مراتب ترقی و تعالی را زیر پای آوریم .این برای ما میسر نیست مگر اینکه آثار گذشتکان را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم .زیرا این آثار در جهان مقامی بس شامخ دارند و مایه ی فخر و مباهات و سرافرازی ما هستند . این آثار آیینه ی اندیشه ها و باورهای عمیق آفرینندگان آن و گواه تجربه ها و ژرف اندیشی های ملت هاست . بزرگان ، معماران شخصیت ،هویت و فرهنگ جامعه ی انسانی هستند و تجربه های عظیم علمی ، هنری و ادبی آنان برای کاروان انسانیت همانند چراغ راه است .

تاکنون رجال و مشاهير بزرگ و نام آوري در زمينه فرهنگ و... از اين سرزمين کهن ( حـــور ) برخاسته و هر يک توانسته اند با خلق آثار و اقدامات ارزشمند، تاثيري بسزا در پيشبرد فرهنگ منطقه داشته باشند. شخصيتی های چون ملا محمد ( ممی) ، ملا مهدی ،ملا وهاب ،... بی تردید از شهرت فرهنگی، سیاسی و اجتماعی برخوردار بوده و به نوبه خود در خدمت به مردم و عمران و آبادانی منطقه و نیز ترویج دین و فرهنگ، منشا خیر و برکت به شمار می رفته اند، متاسفانه یا گمنام زیسته اند یا اینکه گذشت زمان و حوادث روزگار«نه از تاک نشانی بر جای نهاده است و نه ازتاک نشان ، با توجه به محدود بودن اسناد درباره چهره‌‏های مشهور ادبیات ، در روشن ساختن زوایای پنهان زندگی و آثار آنان، عزم جدی هموطنان را می طلبد.

در فرهنگ ما، زندگی با شعر آغاز و با شعر بدرقه می‏شود. کودک در گاهواره، لالایی می‏شنود و از همان آغاز به شعر اُنس می‏گیرد و پس از مرگ نیز، آرایه مزارش، شعری است که برایش می‏سرایند و چه بسا خود پیش از مرگ برای خویش شعری می‏سُراید. این آمیختگی ما با شعر و تأثیری که شعر بر فرهنگ و روحیات و رفتار ما می‏گذارد، ضرورت پرداختن به آن و ضرورت پاسداری از حریم, این عنصر اعجاز آفرین را بیشتر روشن می‏سازد. پاسداری از شعری که زاییده دردها و نیازها و سرچشمه گرفته از قله احساسی پاک و آسمانی باشد تا بتواند در پای سبزه‏ها جاری شود و شکفتن و زیستن را به ارمغان آورد. سعی کرده ایم با احساس ترین و نامیترین ادیب بزرگ حور بلکه منطقه ویلکیج را به شما معرفی کنیم و ابعاد ﮔﻮﻨﺎﮔﻮن شعری او را تا حدی روشن سازیم تا شما نیز اندکی اطاعات باشکوه وپرهیجان این شاعر نامی کسب کنید

ملا مهدی در سال ( 1160 ) هجری قمری در روستای حور چشم به جهان گشود و ( 1242 ) هجری قمری چشم از جهان بست . متاسفانه از کتاب های و دیوان شعر او که دست نوشت بوده است یا با گذشت زمان و حوادث روزگارهیچی بر جا نماده است .

ازنوشته وی شامل قالب شعری مناظره قصیده است؛ (مناظره، مکالمه و گفت‌وگویی است دوطرفه که هر طرف با استدلال و ارائه‌ براهین سعی می‌کند برتری و فضیلت خویش را بر دیگری به اثبات رساند. هدف اصلی از مناظره آن است که دو طرف گفت‌وگو، به یاری یکدیگر، به کشف حقیقت نایل آیند و مشکلی را بگشایند) که سینه به سینه به ما رسیده است بخش هایی چون خلقت انسان _ گئجه گوندوز ( شب و روز ) و داغ و گیلان ) است