دومورگان در نتیجه تحقیقش می نویسد یکی از این بناها  در نمین نزدیک اردبیل یافت شده است لازم به ذکر است که نقطه مزبور با فاصله کوتاهی از رودخانه آستاراچای و نیز کوههای حاشیه خزر (باغرو)که آذربایجان را از دریا جدا می کند واقع است و از نظر زندگی می تواند برای جوامع اولیه که از راه شکار و جمع آوری غذا زیست می کردند نقطه مفیدی باشد .این نمونه اتاقکی است به ابعاد تقریبی دو در چهار متر که تخته سنگهایی به ارتفاع حدود یک و نیم متر ،دیواره های آن را تشکیل می دهند و سقف آن را نیز با تخته سنگهایی پوشانده اند که بیش از ۲ متر عرض دارد .واضح است که چنین پناه گاهی در فصول گرم می تواند مناسب و کارآیی داشته باشد اما در زمستان که عموما به خاطر کوهستانی بودن و عرض جغرافیایی خود برفگیر و سرد می باشد چنین معماریهایی جوابگوی حفاظت ساکنین از سرما نخواهد بود لذا سنگهای دیگری به شعاع تقریبی ۸ متر دور این اتاقکها چیده تا خاک روی سقف را از پراکنده شدن حفظ کند و یا ممکن است پس از ریختن خاک دور آن را با چیدن سنگهایی بسته باشد که در هر حال اتاقک سنگی ،تبدیل به محیطی بسته تر و مناسب تر می گردد.

این بناها که اصطلاح علمی آن دلمن است عبارت است از قطعات سنگهای بزرگ  و مکعبی به وزن تقریبی ۱۰ تن و یا کمتر که به طور عمودی کنار هم چیده می شد و با قطعه سنگهای بزرگ و بدون استفاده از هر گونه ملات پوشیده می شد .

اندازه دو تخته سنگ دلمن واقع در وجله لیک:

الف:طول=۱۹۲ سانتی متر

عرض=۱۸۸سانتی متر

ارتفاع=۹۱سانتی متر

ب:طول=۲۰۵ سانتی متر

عرض=۱۴۴سانتی متر

ارتفاع=۱۱۰سانتی متر...

به عاريت ازhttp://niyaragh.blogfa.com/