همان طور که مدیریت وبلاگ توضیح داده اند، گاهی اطلاع رسانی خوب صورت نمی گیرد. من درگذشت مرحوم مرحمت عمران حور را به خانواده آن مرحوم تسیلت میگویم. مرگ حق است.. ولی گلایه چرا؟ فکر نمی کنم این موضوع چندان مهم باشد. لااقل یکی از بستگان مرحوم باید، تذکر میداد. من در تهران هم بعد از مراسم ختم آن مرحوم، خبر درگذشتش را شنیدم. عموی من، حیدر ابراهیمی پدر شهید ابراهیمی هم در دوم شهریور۹۱ فوت کرد. واسمی از او در وبلاگ نیامد. ولی من هیچ گلایه ای در این باره ندارم. ضمن آنکه برادرم اسدالله ابراهیمی عکسهایی از مراسم تشییع جنازه عمویم، برای وبلاگ حور فرستاده بود، اما منعکس نشد. در مورد درگذشته هایی که در تهران یا شهرهای دیگر زندگی میکنند، ممکن است چنین مواردی پیش بیاید، پس بیایید سعه صدر بیشتری داشته باشیم. انشاء الله که داغ کسی را نبینیم، باآرزوی سلامت برای همه حوریها در هرجای جهان ..... . جعفرابراهیمی حور( شاهد)