ولادت امام حسین(ع)(4 ق) سید جوانان اهل بهشت، ریحانه‏ ی باغ رسالت، یکی از دو گوشواره ‏ی عرش خدا، خامس آل عبا، سرور آزادگان جهان، حضرت امام حسین(ع) در سوم شعبانِ سال چهارم هجری در مدینه‏ ی منوره به دنیا آمد. ابوعبداللَّه، کنیه و سید شباب اهل الجنه، سبط النبی، مبارک و سیدالشهدا از القاب آن حضرت می‌‏باشند. اخبار و احادیث گوناگون در فضایل و مناقب آن بزرگوار از شیعه و سنی فوق تواتر است. نام آن حضرت، زینت بخشِ تاریخ انسانیت و قیام او سرخط و الگوی قیام‏ها و نهضت‏های جهان است. آموزشگاه فداکاری را او یگانه آموزگار است و دانشگاه شهامت و شهادت را او یکتا استاد. پیامبر اکرم درباره‏ی نواده‏ی گرامی خویش فرموده است: حسین را در دل‏های مؤمنان، محبتی ژرف و پنهان است و او دری از درهای بهشت می‏باشد. سوگند به آن که جانم به دست اوست که حسین در آسمان‏ها، بیش از روی زمین به عظمت یاد می‏شود و او زیور آسمان و زمین است.