ویلکیج به منطقه ای اطلاق می شود که از یک طرف از دامنه کوههای باغرو (حور و تفیه ) تا گردنه حیران و محدوده شهری نمین و از طرف دیگر از دشت زرناس اردبیل (روستای قره حسنلو ) تا کوه آسپیناس نیارق امتداد دارد .در واقع ویلکیج قسمت عمده ای از دشت اردبیل را شامل   می شود و از حاصلخیزترین مناطق شمالغرب کشور محسوب شده و از قدیم الایام مرکز تولید انواع محصولات کشاورزی و دامپروری و بخاطر قرار گرفتن در حاشیه جنگل ، مرکز تولید انواع مصنوعات چوبی بوده است .

مرحوم ستودی نمین در کتاب تاریخ و فرهنگ نمین در مورد حد و مرز منطقه ویلکیج قدیم آورده است " ویلکیج از جمله املاکیست که در صلح گلستانیه متعلق به دولت قزلباش بود و در صلح سردار پاسکویچ نیز در جای خود باقیست . این ناحیه منقسم به دو حصه قدیم و جدید می باشد و مکانی عریض و طویل . طرفی از آن قریب به حد خلخال و کوه باغرو و اردبیل است و سمت دیگرش ملحق به خاک ارشق که به تخمین مسافت هشت فرسنگ ایرانی می باشد . قریه نمینش اکنون دارالاماره است و از برکت وجود ذوات و امرا و نجبای مهاجرین از شیوه دیهی خارج گشته و رونق شهری یافته است ."

با تقسیمات نابخردانه در ادوار مختلف اکنون دیگر از آن جغرافیای عریض و طویل خبری نیست .حتی دارالاماره اش (نمین ) از محدوده این جغرافیا خارج گشته است .

جغرافیای ویلکیج امروزی در تقسیمات کشوری به سه قسمت تقسیم شده است . 1_ ویلکیج شمالی به مرکزیت ننه کران          2_ ویلکیج مرکزی به مرکزیت آبی بیگلو 3_ ویلکیج جنوبی به مرکزیت حور .

سوای دهستان ویلکیج شمالی که شامل 24 روستا و تابع بخش مرکزی نمین است ، ویلکیج مرکزی و جنوبی با دارا بودن 31 آبادی و مزرعه روی هم رفته بخش ویلکیج را تشکیل می دهند .

اسامی روستاهای بخش ویلکیج به شرح ذیل میباشد : 1 - ویلکیج مرکزی به مرکزیت آبی بیگلو دارای 21 آبادی : آبی بیگلو(شهر) _ نیارق_ آلادیزگه_ محمود آباد_گرم چشمه_بریس_سوها_دورجین_     قره چناق_ سعیدآباد_آغبلاق مصطفی خان_تازه کند لقمان آباد_    خلیفه لو_جابلو_ قره تپه_آرخازلو_قره حسنلو _ میرزا رحیملو _ ایریل _ مرنی _ یونجاللو

2-ویلکیج جنوبی به مرکزیت حور دارای10 آبادی و مزرعه: حور_ رز _ تفیه_سقزچی_کریق_پاسگاه_کوه سنگر_قیزیل قیه_بیله دره_ کردعلیلو

درمنطقه ای با این گستره جغرافیایی و کثرت آبادی ، بجز راه آسفالته اردبیل _ آبی بیگلو (مرکز بخش) ، بقیه راهها غیر استاندارد بوده و در مواردی از راههای شوسه و خاکی استفاده می شود .از اینکه منطقه ویلکیج در شرقی ترین قسمت استان اردبیل قرار گرفته ، با مناطقی از استان گیلان همسایه است و لی هیچ راه ماشین رویی بین استان گیلان و منطقه ویلکیج وجود ندارد ، در حالی که همه روزه افراد زیادی از راههای خاکی و مالرو بین دو منطقه یاد شده تردد می کنند و بخاطر نزدیکی آبادیهای استان گیلان ، بویژه منطقه لوندویل با منطقه ویلکیج ، روابط و مناسبتهای مشترک زیادی ، بین مناطق مذکور وجود دارد .

گذشته از این موضوع ، مهمترین راه ارتباطی اردبیل به گیلان ، جاده حیران است که آن هم بدلیل نزدیکی به مرز ، ازلحاظ سیاسی و امنیتی دارای اشکالات فراوانی است . لذا لازم است به دلایل یاد شده، یکی مشکل گردنه حیران و دیگری از بن بست خارج کردن منطقه بزرگ و مهمی همچون ویلکیج ، جاده ای بین لوندویل و نیارق احداث شود که هم مشکلات مذکور هموار و هم از فاصله زمانی در مسیر اردبیل _ گیلان کاسته شود .